|
|
کد مطلب: 77317
پسرم را فداي رهبر و انقلاب کردم / اقدام تروريستي، نهايت ضعف دشمنان در برابر نظام بود
تاریخ انتشار : 1393/01/01
نمایش : 764
به گزارش سلام لردگان، خانم خليلي ، مادر شهيد علي حسين خليلي که فرزندش جمعه هفته گذشته در عمليات تروريستي به شهادت رسيد امروز صبح براي تحويل پيکر فرزندش به پزشکي قانوني استان مراجعه کرده بود وبا باري از اندوه و غم، دعوت پايگاه خبري جهانبين نيوز، را قبول کرد و مصاحبه اي با ايشان ترتيب داده شده است:
جهانبين: ضمن تسليت اين غم جانکاه به شما و خانواده محترم، بفرمايين، شهيد علي حسين خليلي با چه هدفي به کشور عراق سفر کرد؟
مادر شهيد: علي حسين 38 ساله و متاهل داراي سه فرزند بود وي در شهرهاي زيادي از استان به کار و زحمت مي پرداخت، در آخرين شغل خود هم که به عراق رفت به رانندگي جرثقيل مشغول بود. وي کار و زحمت را براي خود عار و ننگ نمي دانست، به سختي و با مشقات زيادي کار مي کرد اما هميشه در حال شکرگزاري خداوند بود.
هدف از عزيمت علي حسين به عراق، چيزي به جز کار کردن و کسب روزي و امرار معاش خانواده نبود. وي هيچ ديد سياسي و حزبي را در خود نمي پروراند و با مسائل سياسي و حزبي کاري نداشت.  جهانبين: در آخرين ملاقات با شهيد خليلي خاطره اي از ايشان به ذهن داريد؟
مادر شهبد: بله ايشان هميشه ما را به ترس از خدا برحذر مي داشت و هميشه معتقد بود که روزي و قسمت انسان ها را خداوند تعيين کرده است، وي در آخرين باري که براي مرخصي به لردگان آمد لحن و رفتار ديگري با ما داشت، بسيار دوست داشتني و خواستني شده بود به حدي که موقع خداحافظي با همه اهل خانه و فاميل خداحافظي کرد، گويي مي دانست که ديگر با پاي خود بر نمي گردد ...وي به همه مي گفت:حلالم کنيد و برايم تا مي توانيد دعا کنيد...
جهانبين:رفتار علي حسين با شما و اعضاي خانه چطور بود:
مادر شهيد: علي حسين در بين ديگر فرزندانم بيشتر از همه به من و پدرش احترام قائل بود، با من بسيار دوست و رفيق بود، اخلاقش نيکو بود و هرگز به خودش ناراحتي و عصبانيت راه نداد و حتي برادران و همسايه هايش هم يک لحظه از او غمگين و ناراحت نشدند.
جهانبين: با وجود اينکه غم از دست دادن فرزند ناگوار است و تحملش سخت به نظر مي رسد، از اينکه فرزندتان به مقام شهادت در راه حماسه اقتصادي نايل شدند احساستان را بفرماييد؟
مادر شهيد: من از اينکه پسرم را در راه انقلاب و اسلام و امام شهيدان اهدا کرده ام لحظه اي ترديد ندارم و او را قرباني راه امام حسين(ع) مي دانم . دشمنان اين نظام هر لحظه در کمين هستند تا با ايجاد ترس و وحشت در بين مردم کشور، اين نظام را از ريشه بيرون بياورند، آن ها حتي به کارگران بي دفاع ما که براي کسب روزي حلال به مرزهاي کشورهاي ديگر قدم برداشته اند رحم نمي کنند.(با صدايي پر از بغض) مگر علي حسين من و ديگر دوستانش چه گناهي کرده بودند که بايد مستحق اين چنين عمل استکبارانه و جاهلانه اي قرار بگيرند؟
انتهاي پيام/
|
|
|
|
|